Werk en leven van Melissa Muys
Melissa Muys is kunsthistorica. Ze organiseerde gedurende de voorbije 15 jaar keramiektentoonstellingen in binnen- en buitenland. Sinds enkele jaren wil ze meer dan dat. Ze tekent graag en wilde eigenlijk wel graag kinderboeken maken. Omdat ze niet echt thuis is in de uitgeverswereld, besloot ze het over een andere boeg te gooien.
In plaats van boeken te maken, creëert ze portretten. Naarmate de karaktertrekken van het personage duidelijker worden, groeit ook het verhaal, de geschiedenis van die persoon. Zowel het portret als het kortverhaal, waarin de geportretteerde vertelt over een belangrijke gebeurtenis in zijn/haar leven, worden vervolgens samengebracht in “het erfgoed van de individuele psyche van mensen wereldwijd geconnecteerd”. Dit is een enorme stamboom (in wording) waarin ieder individu zijn plaatsje krijgt en waar ook delen van de geschiedenis worden blootgelegd.
Deze manier van werken overstijgt de beperkingen van een boek. Het verhaal gaat eindeloos verder en staat toch telkens ook op zich. Vorig jaar toonde ze haar werk voor het eerst aan het grote publiek. Hoewel ze nog steeds zoekend is, heeft ze inmiddels een meer uitgewerkte visie van wat ze wil bereiken. Een aantal tentoonstellingen volgden, steeds met succes.
Omschrijving werken
Waar vroeger enkel portretten van keizers, koningen, geleerden of heiligen werden gecreëerd, wordt de nadruk nu verlegd naar het individu, de mens in de straat. Wij leven in een maatschappij waarin persoonlijkheid hoog aangeschreven staat.
Om iedere verwijzing naar reële individuen te ontkrachten, besloot Melissa voor het erfgoed antropomorfische portretten te maken. Net als in de Middeleeuwse Nederlandse literatuur, denk dan aan het verhaal van Reinaert de vos, laat zij dieren als mensen figureren. Dit dierenepos was een ideale manier om mensen op indirecte wijze iets duidelijk te maken, en meer nog om op een ludieke, verzachtende manier kritiek te uiten op de maatschappij. Melissa wil niet direct zo ver gaan, hoewel uit sommige kortverhalen wel blijkt dat individuen vaak ronddwalen in een poel van banaliteit.
Soms worden portretten als iconen weergegeven. Vooral de achtergrond in bladgoud spreekt tot de verbeelding. In de Byzantijnse kunst werden vooral Heiligen op die manier weergegeven. De geportretteerden van Melissa zijn allerminst vroom te noemen, maar deze manier van voorstellen, wekt wel de illusie dat ieder verhaal, iedere individu aan belang toeneemt. Het abstraheert en zorgt ervoor dat alle aandacht gericht blijft op het individu.
Het belang van het individu.
Als kunsthistorica wijst zij op het belang van het totaalbeeld. Een maatschappij is een
verzameling van entiteiten, van denkbeelden en van visuele tekens. Een kunstwerk, in welke vorm ook belicht een deel van die maatschappij. Leeft men in angst, dan zal zich dat vertalen in kunst, maar evengoed in architectuur en in literatuur.
Door het schilderen van deze portretten en het schrijven van een kortverhaal hoopt zij op
termijn een weerspiegeling van de tijdsgeest op te roepen. Een tijdsgeest die overigens steeds in evolutie is. De denkwereld van het individu weerspiegelt zijn omgeving, en kan alleen daardoor worden wat ze is.
Contact :
BVBA Artworks Muys & Muylaert Haarstraat 18 2000 Antwerpen 0475 72 88 45 info@artworks.be / www.artworks.be