Katelijne Anckaert
Het werk van Kathy Anckaert
Als tegenpool voor mijn beroepsactiviteiten in de sociale sector is een creatieve uitlaatklep altijd noodzakelijk geweest. Een voltijdse baan en gezinsleven gaven echter weinig ruimte .
Toen de kinderen gingen verder studeren kon ik deze draad intensiever opnemen.
Met wat bagage uit het beeldhouwen en monumentale kunst, koos ik voor het glasatelier in de Academie van Temse, o.l.v. Isabelle Dethoor. Ondertussen volg ik er de opleiding keramiek o.l.v. Marc Verbruggen.
De glaswereld is een kleine, vrij onbe(ge)kende, fascinerende wereld die stilaan meer in de belangstelling komt.
Glas is een veelzijdige, mysterieuze materie die zich op verschillende ‘koude’ en ‘warme’ manieren laat bewerken en combineren met andere materialen.
Enerzijds is er voor mij de wereld van het vormsmelten. Met respect voor de puurheid van het kristal, probeer ik op een weloverwogen, doordachte manier een dimensie toe te voegen. Een dimensie die de toeschouwer intrigeert en hopelijk ook raakt.
Intuïtief laat ik mij leiden door een bepaald beeld, een herinnering, een emotie, een structuur ….
Anderzijds is er de uitdagende, boeiende zoektocht naar het assembleren, combineren van technieken en allerhande materialen. Als reactie op onze overconsumptie en wegwerpmaatschappij probeer ik zoveel als mogelijk te recycleren. Gevonden objecten worden bewerkt en op diverse manieren verbonden met het glas …. Zo krijgen ze een tweede, ander leven.
An Waterschoot, psycholoog, glaskunstenaar en glasgenoot aan het woord n.a.v. de tentoonstelling in de DACCA Loft te Temse in 4/2018.
‘ … Het werk van Kathy is heel erg vrouwelijk. In eerste instantie door de vele ronde, organische vormen. En op gevaar af van seksistisch en ouderwets te klinken, zou ik zeggen dat haar werk erg dienstbaar en flexibel is. Kathy kijkt heel veel rond, zoekt en vindt :
Een schaal, een vaas, een bijzondere tak, een stof… aan die vormen gaat ze het glas laten gehoorzamen, naar die vormen lijkt ze het glas te kneden. Zo verschijnen er speciale patronen in de oppervlakte van het glas.
Of ze vindt glas en gaat dat ook weer heel eigen-zinnig assembleren, tekenen met haar eigen lijnen, betekenen met haar eigen verhaal.
En telkens weer speelt Kathy met de doorzichtigheid van het glas : een matte bol met reliëf splijt zich in twee en laat zijn heldere binnenkant zien, een glazen object wordt gezandstraald maar enkele lijnen zwieren daar helder door en geven weer inkijk op de binnenkant. Wat toont zich daar ?? ….