De beelden vinden niet zelden hun vorm in een vondst waarvan ik in eerste instantie de betekenis, de waarde niet begrijp. Dit is de magie die zich aan mij voordoet.
Dan kan ik de betekenis en belevenis erin gaar herkennen, via het vervolg van het proces; door het schilderen, overschilderen, laten vervagen, doet zich een zoektocht voor van verontrusting, verrassing, geruststelling, vervoering, als een gevonden schat. Het is een verschijning van een werkelijkheid die gesluimerd heeft gelegen onder het oppervlak van het bewustzijn en zich onverwacht laat zien en is een emotionele conversatie met het werk.
Het is een langzaam vorderend proces waarbij herhalingen van kleur van aanzwellende sterkte het werk beheerst. De werken gaan uiteindelijk over de zoektocht van de mens, naar anders, vrijer, breder, dieper, naar het mysterieuze onbekende. Het is niet echt een reëel landschap, maar het idee van een onderhuidse beleving.
